| Inventarisatienr.: | K-39 |
| Kunstenaar: | Arjen Lancel |
| Straatnaam: | Canadaplein |
| Centrum/Binnenstad West | |
| Materiaal: | Aluminium, Gepolijst |
| Jaar van plaatsing: | 2001 |
Omschrijving:
Spoken huilen omdat ze niet bestaan is een beeldengroep die de onbenaderbaarheid van de mensen verbeeldt; je kunt elkaar wel in de ogen kijken maar niet weten welke de inhoud is. We kennen elkaar omdat we van elkaar een beeld vormen. Eigenlijk spookbeelden: wat we zien bestaat niet echt maar is er wel. De beeldengroep laat dit verschijnsel zien op het plein; de plek waar ontmoeting de meest gangbare handeling is.
Ook kunnen spoken worden gezien als het summum van suggestie. En staat suggestie nu juist ook centraal in de kunsten? In de literatuur, de beeldende kunst en het theater?
Plattegrond: